Επιστημονική Επιτροπή

Είναι Καθηγητής στη Σχολή Μηχανικών Μεταλλείων – Μεταλλουργών του Ε.Μ.Π. και διευθυντής του ΜΕ.Κ.Δ.Ε. Τα κύρια ερευνητικά του ενδιαφέροντα αφορούν στην περιβαλλοντική μεταλλευτική, στην ανάπτυξη και προστασία του περιβάλλοντος των ορεινών περιοχών και στην αξιοποίηση του υπόγειου χώρου για την αντιμετώπιση των σύγχρονων περιβαλλοντικών προβλημάτων. Διδάσκει στη Σχολή Μηχανικών Μεταλλείων – Μεταλλουργών καθώς και σε τέσσερα μεταπτυχιακά προγράμματα του Ε.Μ.Π. Είναι ο συντονιστής του ΔΠΜΣ «Περιβάλλον και Ανάπτυξη των Ορεινών Περιοχών». Έχει δημοσιεύσει πάνω από 120 άρθρα σε διεθνή επιστημονικά περιοδικά και συνέδρια και ήταν επιστημονικός υπεύθυνος σε περισσότερα από 70 ερευνητικά προγράμματα, τα οποία περιλαμβάνουν προγράμματα σχετικά με θέματα περιβάλλοντος και ανάπτυξης ορεινών και νησιωτικών περιοχών. Είναι αντιπρόεδρος της Ε.Α.Δ.Ι.Π. του Ε.Μ.Π. που διαχειρίζεται το Τεχνολογικό Πολιτιστικό Πάρκο Λαυρίου. Επίσης, είναι πρόεδρος του διεθνούς οργανισμού ACUUS (Associated research Centers for Urban Underground Space).

Επίκουρος καθηγήτρια στη Σχολή Αρχιτεκτόνων Μηχανικών Ε.Μ.Π., με γνωστικό αντικείμενο «Αρχιτεκτονική Σύνθεση και Αρχιτεκτονική Κληρονομιά». Διδάσκει σχετικά μαθήματα (σε προπτυχιακό και μεταπτυχιακό επίπεδο) και έχει διατελέσει επισκέπτρια καθηγήτρια σε πανεπιστήμια του εξωτερικού. Η ερευνητική της εμπειρία περιλαμβάνει ζητήματα Αναγνώρισης, Προστασίας και Ανάδειξης της κληρονομιάς, ενώ οι δημοσιεύσεις της επικεντρώνονται σε αντίστοιχα ζητήματα. Έχει 25ετή επαγγελματική εμπειρία, δημοσιευμένο αρχιτεκτονικό έργο, συμμετοχή και διακρίσεις σε Εθνικούς και Διεθνείς αρχιτεκτονικούς διαγωνισμούς.

Ο Νίκος Μαμάσης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1960 και είναι Αναπλήρωτής Καθηγητής στον Τομέα Υδατικών Πόρων και Περιβάλλοντος της Σχολής Πολιτικών Μηχανικών του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου. Το ερευνητικό και διδακτικό του έργο βρίσκεται στην ευρύτερη περιοχή της Υδρολογίας, της Ενεργειακής Τεχνολογίας και της Υδροπληροφορικής. Από το 1990 μέχρι σήμερα είχε συμμετοχή στη διδασκαλία μαθημάτων όπως Υδρολογία, Ενεργειακή Τεχνολογία, Υδροηλεκτρικά Έργα, Οικολογία, Υδρομετεωρολογία, Προχωρημένη Υδρολογία, Πλημμύρες και Αντιπλημμυρικά Έργα, Διαχείριση Υδατικών Πόρων και Υδατικό Περιβάλλον και Ανάπτυξη. Έχει συμμετάσχει στη συγγραφή περισσότερων από 200 δημοσιευμάτων (επιστημονικές εργασίες, τεύχη ερευνητικών έργων τεχνικές εκθέσεις).